تاریخچه گوشگیر ایمنی

در این مقاله می خوایم داستان و تاریخچه گوشگیر ایمنی رو براتون تعریف کنیم. در سال های خیلی خیلی دور اولین تلاش ها برای جلوگیری از سر و صدا استفاده از موم زنبور عسل به عنوان گوشگیر بوده که در شعر هومر اثر *ادیسه* ذکر شده است.

خوب حالا می دونین چرا ؟

چون جناب ادیسه و افرادش مجبور بودن از یک جزیره به نام sirnes عبور کنند. بعد یک سری موجوداتی که حالا اشباح بودند یا چیزهای دیگه یه آواز های خیلی قشنگ و مجذوب کننده ای می خوندن که باعث می شده آدم های تو کشتی از خود بی خود بشن.

به همدیگه آسیب برسونن یا همدیگه رو بکشن. اینجا بود که جرقه استفاده از موم زنبور عسل به ذهن ادیسه می رسه و این طوری افرادش رو نجات میده.

خوب سال ها میایم جلوتر و می رسیم به ۲۷۰۰ سال بعد به یونان باستان. که مردم روزانه با سر و صدای مهمانی ها، افراد مست، جارچی های پادشاه و غیره باید دست و پنجه نرم می کردند.

این سر و صداها واقعا براشون عذاب آور و اذییت کننده بوده برای همین استفاده از یک محافظ گوش  به یک ضرورت و اصل مهم تبدیل شده بود تا یک انتخاب. اونقدر آزمون و خطا انجام می شده و راه حل ارئه می دادن اما خوب به نتیجه مطلوبی نمی رسیدند.

اون زمان استفاده از پنبه ها مرسوم بوده که خوب به مرور زمان به خاطر پرز های موجود باعث کاهش شنوایی فرد می شده.

همین طور روزها سپری میشه تا میرسیم به قرن ۱۹هم میلادی و صنعتی شدن جوامع. اونجا بود که سران می فهمند که آلودگی صوتی واقعا برای سلامتی انسان ضرر داره و باید به فکر چاره باشند.

به ویژه اینکه توسعه سلاح های گرم و مواد منفجره مردم رو وادار می کرد تا به دنبال یک راه قوی و جدی برای محافظت از گوش هاشون بیوفتن. و اینجا بود که جناب ادیسه براشون الهام بخش میشه.

محافظ گوش

از اون طرف در آلمان طی یک نشست فوری و فوتی اولین شرکت محافظت شنوایی به اسم Ohrapax در سال ۱۹۰۷ را تاسیس کردند که اولین گوشگیر های پنبه ای رو به جهان عرضه کردند. طی فرایندی روی پنبه ها اون ها رو به صورت توپ های کوچک شکل می دادند تا پرزهایشان نه تنها گوش را اذییت نکند بلکه مانع ورود صدا هم بشود.

بعدا که جنگ جهانی اول شروع شد و احتیاج به گوشگیرهایی قوی تر برای سربازان آلمانی ضرورتی مهم شد. همین شرکت با استفاده از چرم مدلی جدید از گوشگیر هایی رو عرضه کرد که بعدا به خاطر سنگینی و جا نشدن مناسب داخل گوش منسوخ شدند.

تقریبا ۶۰سال بعد در سال ۱۹۶۲ انواع دیگری از توگوشی های صداگیر ظاهر شدند، که پیشرفت عظیمی در این صنعت بود. و آن ساخت گوش گیر های سیلیکونی بود. این محصول به راحتی داخل گوش جا می گفت و مانند مایع که درون هر ظرفی بریزی شکل همان را به خود می گیرد، شکل گوش را به خود می گرفت. این گوشگیر بزرگترین مزیتی که داشت این بود که مانند نمونه مومی خود در مقابل نور خورشید ذوب نمی شد.

در اینجا بود که محافظت از سطح شنوایی ارتقاء پیدا کرد. و افراد می توانستند حتی هنگام دوش گرفتن یا شنا کردن هم از این وسیله استفاده کنند.

در سال ۱۹۶۷ آقای راس گارنر اومد ماده ای رو توسعه داد که امروزه ما اون رو به اسم فوم می شناسیم. ماده نرمی که بعد ها در هدفون و به خصوص هدفون های ایمنی مورد استفاده قرار گرفت.

این نسخه برخلاف نسخه قدیمی مانند یک توپ، پلاستیکی نبود بلکه به صورت فوم کاهش صدای عالی را ارائه می کرد.

و باعث شد قیمت مناسب تر و استفاده راحت تر نسبت به نسخه های قبلی خودش داشته باشه.

خوب امروزه شاهد محافظ گوش های پیشرفته تری هستیم که کاربردهای متفاوتی دارند.

انواع روگوشی ها، ایرپلاگ های ۳ یا ۴ پله، گوشگیرهای متنوع. که افراد برای مطالعه، شنا، تیزاندازی و اسب سواری یا موقعیت های متفاوت دیگر استفاده می کنند.

و در آخر با سپاس از جناب آقای ادیسه که الهام بخش ساخت گوشگیرهای ایمنی بود.

امیدواریم از خوندن این مطلب نهایت لذت رو ببرید.

شما عزیزان می تونید برای تهییه انواع گوشگیر ایمنی نظیر گوشی ۳m، گوشی سه یا ۴پله و انواع روگوشی(هدفونی) ایمنی از راه های زیر با ما در ارتباط باشید.

تلفن فروشگاه: ۰۵۱۳۷۲۵۱۹۷۶

تلفن واتساپ و تلگرام: ۰۹۰۳۳۱۳۵۴۵۶ (فقط پیام بگذارید)

اینستاگرام: instagram.com/imensanat