لباس کار
بهداشت و ایمنی شغلی
برای اینکه بهتر با فضای کار، بهداشت و ایمنی شغلی در محیط کار آشنا بشیم سعی بر این داریم که مقاله‌ای در باب این موضوع برای شما به اشتراک بگذاریم. امیدوارم این مطالب برای شما مفید باشد و شما را در جهت بهبود بهداشت و ایمنی محیط کار یاری سازد.
در ابتدا ما می‌خواهیم راجع به اهداف لزوم اجرای بهداشت و ایمنی شغلی بگوییم. به این صورت که در انتهای این مقاله شما یاد می‌گیرید:
- بهداشت و ایمنی شغلی چیزی فرای پیشگیری از حوادث است که شامل تمام جنبه‌های شرایط کار می‌شود.
- چرا تعهد مدیریت به سلامتی و ایمنی در محیط کار مهم است.
- چرا آموزش جزء حیاتی هر برنامه و محیط کاری است.
- تعدادی از خطرات شغلی و برخی از انواع کارهایی که عموما با آن خطرات مرتبط هستند را بشناسید.
- در مورد دامنه خطرات در محیط کاری خو بحث کنید.
ایمنی و بهداشت شغلی چیست؟
بهداشت و ایمنی شغلی حرفه‌ای با دامنه وسیع است که حوزه‌های تخصصی بسیاری را برعهده می‌گیرد. اما اگر بخواهیم آن را در معنای وسیع‌تری تعریف کنیم باید بگوییم:
ارتقاء و حفظ بالاترین درجه رفاه جسمی، روانی و اجتماعی کارگران در کلیه مشاغل. پیشگیری از اثرات نامطلوب بر سلامت ناشی از شرایط کار در میان کارگران؛
حفاظت از کارگران در برابر خطرات ناشی از عوامل مضر برای سلامتی؛ قرار دادن و نگهداری کارگران در یک محیط شغلی متناسب با نیازهای جسمی و روحی و انطباق کار با افراد.
به عبارت دیگر بهداشت و ایمنی شغلی شامل رفاه اجتماعی، روحی و جسمی کارکنان است. عملکرد موفقیت‌آمیز بهداشت و ایمنی شغلی مستلزم همکاری کارفرما و کارکنان در برنامه‌های
بهداشت و ایمنی است. و شامل در نظر گرفتن مسائل مربوط به پزشکی کار، بهداشت صنعتی، سم شناسی، آموزش، ایمنی مهندسی، ارگونومی، روانشناسی و غیره است.
مسائل مربوط به بهداشت حرفه ای اغلب کمتر از مسائل ایمنی شغلی مورد توجه قرار می‌گیرند زیرا معمولاً مقابله با اولی ها دشوارتر است. با این حال، هنگامی که به سلامت توجه می شود، ایمنی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد، زیرا یک محل کار سالم بنا به تعریف یک محل کار ایمن نیز می باشد. اما برعکس آن ممکن است درست نباشد.
یک محل کار به اصطلاح ایمن لزوماً یک محل کار سالم نیز نیست. نکته مهم این است که مسائل بهداشتی و ایمنی باید در هر محیط کاری مورد توجه قرار گیرد. به طور کلی، تعریف بهداشت و ایمنی شغلی که در بالا ارائه شد، هم سلامت و هم ایمنی را در گسترده‌ترین زمینه‌های آنها در بر می‌گیرد.
بهداشت و ایمنی شغلی
همان‌طور که می‌دانید شرایط بد کار بر سلامت و ایمنی کارگران تاثیر می‌گذارد و شرایط بد کاری از هر نوعی که باشد می تواند بر سلامت و ایمنی کارگر تاثیر بگذارد. شرایط کار ناسالم یا ناایمن به کارخانه ها محدود نمی شود – آنها را می توان در هر جایی یافت، چه محل کار در داخل خانه یا خارج از منزل باشد.
برای بسیاری از کارگران، مانند کارگران کشاورزی یا معدنچیان، محل کار “در فضای باز” است و می تواند خطرات بهداشتی و ایمنی زیادی ایجاد کند.
شرایط کاری بد نیز می تواند بر محیط زندگی کارگران تأثیر بگذارد، زیرا محیط کار و زندگی برای بسیاری از کارگران یکسان است.
این بدان معناست که خطرات شغلی می‌تواند اثرات مضری بر کارگران، خانواده‌های آنها و سایر افراد جامعه و همچنین بر محیط فیزیکی اطراف محل کار داشته باشد. به عنوان مثال استفاده از آفت کش‌ها در کارهای کشاورزی است.
هنگام سمپاشی آفت کش‌ها، کارگران می توانند از طرق مختلفی در معرض مواد شیمیایی سمی قرار گیرند:
آنها می توانند مواد شیمیایی را در حین و بعد از سمپاشی استنشاق کنند، مواد شیمیایی می توانند از طریق پوست جذب شوند و کارگران در صورت خوردن، نوشیدن یا سیگار کشیدن مواد شیمیایی را بخورند. بدون اینکه ابتدا دستان خود را بشویند، یا اگر آب آشامیدنی به مواد شیمیایی آلوده شده باشد.
خانواده‌های کارگران همچنین می‌توانند به روش‌های مختلفی در معرض قرار بگیرند: آنها می‌توانند آفت‌کش‌هایی را استنشاق کنند که ممکن است در هوا باقی بمانند، می‌توانند آب آلوده بنوشند، یا می‌توانند در معرض بقایایی که ممکن است روی لباس‌های کارگر باشد.
افراد دیگر جامعه همگی می توانند به روش‌های مشابهی در معرض دید قرار گیرند. هنگامی که مواد شیمیایی در خاک جذب می‌شوند یا با منابع آب زیرزمینی شسته می شوند، می توانند اثرات نامطلوب دائمی بر محیط طبیعی داشته باشد.
به طور کلی، تلاش ها در زمینه ایمنی و بهداشت شغلی باید با هدف جلوگیری از حوادث و بیماری‌های صنعتی و در عین حال ارتباط بین سلامت و ایمنی کارگران، محیط کار و محیط خارج از محل کار را اختصاص دهد.
چرا بهداشت و ایمنی شغلی مهم است؟
کار یا شغل نقش محوری در زندگی مردم دارد، زیرا اکثر کارگران حداقل هشت ساعت در روز را در محل کار می‌گذرانند، چه در مزرعه، چه در اداره، کارخانه و غیره. بنابراین، محیط‌های کاری باید ایمن و سالم باشد.
با این حال این مورد برای بسیاری از کارگران صادق نیست. کارگران در سرتاسر جهان هر روز با خطرات متعددی برای سلامتی مواجه هستند، مانند:
۱-گرد و غبار
۲-گازها
۳-سر و صدا؛
۴-لرزش؛
۵-دمای شدید
متاسفانه برخی از کارفرمایان مسئولیت کمی در قبال حفاظت از سلامت و ایمنی کارگران بر عهده می گیرند. در واقع، برخی از کارفرمایان حتی نمی دانند که مسئولیت اخلاقی و اغلب قانونی برای حمایت از کارگران را بر عهده دارند.
در نتیجه خطرات و عدم توجه به سلامت و ایمنی، حوادث و بیماری های ناشی از کار در تمام نقاط جهان رایج است.
هزینه های آسیب/بیماری شغلی (هزینه یک بیماری یا حادثه شغلی چقدر است؟)
حوادث یا بیماری های ناشی از کار بسیار پرهزینه هستند و می توانند اثرات جدی مستقیم و غیرمستقیم زیادی بر زندگی کارگران و خانواده‌های آنها داشته باشند. برای کارگران برخی از هزینه های مستقیم آسیب یا بیماری عبارتند از:
۱-درد و رنج ناشی از آسیب یا بیماری
۲-از دست دادن درآمد
۳-از دست دادن احتمالی شغل
۴-هزینه های مراقبت های بهداشتی
تخمین زده شده است که هزینه‌های غیرمستقیم یک حادثه یا بیماری می تواند چهار تا ده برابر بیشتر از هزینه‌های مستقیم یا حتی بیشتر باشد.
یک بیماری یا حادثه شغلی می‌تواند هزینه‌های غیرمستقیم زیادی برای کارگران داشته باشد که اغلب اندازه‌گیری آنها دشوار است. یکی از بارزترین هزینه‌های غیرمستقیم، رنج های انسانی است که بر خانواده‌های کارگران وارد می شود که با پول قابل جبران نیست.
بهداشت و ایمنی شغلی
هزینه های ناشی از حوادث یا بیماری‌های شغلی برای کارفرمایان نیز بسیار زیاد برآورد می‌شود. برای یک کسب‌وکار کوچک، هزینه حتی یک حادثه می تواند یک فاجعه مالی باشد. برای کارفرمایان، برخی از هزینه‌های مستقیم عبارتند از:
۱-پرداخت برای کار انجام نشده
۲-پرداخت های پزشکی و غرامت
۳-تعمیر یا تعویض ماشین آلات و تجهیزات آسیب دیده
۴-کاهش یا توقف موقت تولید
۵-افزایش هزینه های آموزشی و هزینه های اداری
۶-کاهش احتمالی کیفیت کار
۷-تأثیر منفی بر روحیه سایر کارگران
برخی از هزینه های غیرمستقیم برای کارفرمایان عبارتند از:
۱-کارگر مجروح / بیمار باید جایگزین شود.
۲-یک کارگر جدید باید آموزش ببیند و به او زمان داده شود تا خود را تطبیق دهد.
۳-زمان می برد تا کارگر جدید با نرخ کارگر اصلی تولید کند.
۴-زمانی باید به بررسی های اجباری، نوشتن گزارش ها و پر کردن فرم ها اختصاص یابد.
حوادث اغلب نگرانی همکاران را برمی انگیزد و روابط کار را به شکلی منفی تحت تأثیر قرار می دهد.
۵-شرایط بد بهداشتی و ایمنی در محل کار نیز می تواند منجر به روابط عمومی ضعیف شود.
۶-به طور کلی، هزینه های اکثر حوادث یا بیماری های ناشی از کار برای کارگران و خانواده های آنها و کارفرمایان بسیار بالا است.
در مقیاس ملی، برآورد هزینه‌های حوادث و بیماری‌های شغلی می‌تواند به سه تا چهار درصد از تولید ناخالص ملی یک کشور برسد.
در واقع، هیچکس واقعاً از مجموع هزینه‌های حوادث یا بیماری‌های ناشی از کار اطلاعی ندارد، زیرا هزینه‌های غیرمستقیم زیادی وجود دارد که اندازه‌گیری آنها در کنار هزینه‌های مستقیم آشکارتر دشوار است.
برنامه های بهداشت و ایمنی
با توجه به همه دلایل ذکر شده در بالا، بسیار مهم است که کارفرمایان، کارگران و اتحادیه ها به سلامت و ایمنی متعهد باشند و اینکه:
الف-در صورت امکان در منبع خطرات محل کار کنترل شوند.
ب-سوابق هر گونه قرار گرفتن در معرض برای چندین سال نگهداری می شود.
ج-هم کارگران و هم کارفرمایان در مورد خطرات بهداشتی و ایمنی در محل کار مطلع می شوند.
د-یک کمیته ایمنی و بهداشت فعال و مؤثر وجود دارد که هم کارگران و هم مدیریت را در بر می گیرد.
پ-تلاش های ایمنی و بهداشت کارگران ادامه دارد.
برنامه‌های موثر بهداشت و ایمنی محیط کار می‌تواند با کاهش خطرات و پیامدهای آن به نجات جان کارگران کمک کند. برنامه‌های بهداشت و ایمنی نیز تأثیرات مثبتی بر روحیه و بهره‌وری کارگران دارد که از مزایای مهمی هستند. در عین حال، برنامه های موثر می تواند باعث صرفه جویی زیادی برای کارفرمایان شود.
بهداشت و ایمنی شغلی
وسعت مشکل ایمنی و بهداشت در سراسر جهان
الف. حوادث
به طور کلی، سلامت و ایمنی در محیط کار در بیشتر کشورهای صنعتی طی ۲۰ تا ۳۰ سال گذشته بهبود یافته است.
با این حال، وضعیت در کشورهای در حال توسعه نسبتاً نامشخص است، عمدتاً به دلیل مکانیسم‌های ناکافی تشخیص حوادث و بیماری، ثبت سوابق و گزارش‌دهی مشکل است. تخمین زده می شود که حداقل ۲۵۰ میلیون تصادف شغلی در سال در سراسر جهان رخ می دهد.
۳۳۵۰۰۰ مورد از این تصادفات منجر به مرگ می شود. همچنین این مشکل در کشورهای در حال توسعه بسیار بیشتر از کشورهای صنعتی است. این تفاوت در درجه اول به دلیل برنامه‌های بهداشتی و ایمنی بهتر، بهبود امکانات کمک‌های اولیه و پزشکی در کشورهای صنعتی و مشارکت فعال کارگران در فرآیند تصمیم‌گیری در مورد مسائل بهداشتی و ایمنی است.
برخی از صنایع با بالاترین خطر حوادث در سراسر جهان عبارتند از:
×معدن
×کشاورزی
×جنگلداری و قطع درختان
×ساخت و ساز
شناسایی علت تصادف
در برخی موارد، شناسایی علت آسیبِ صنعتی آسان است. با این حال، اغلب زنجیره‌ای از حوادث پنهان در پشت تصادف وجود دارد که منجر به آسیب می شود. به عنوان مثال، تصادفات اغلب به طور غیرمستقیم ناشی از سهل انگاری از سوی کارفرما است که ممکن است آموزش کافی برای کارگران ارائه نکرده باشد، یا تامین کننده‌ای که اطلاعات اشتباهی در مورد یک محصول ارائه کرده است و غیره. نرخ بالای تصادفات مرگبار در کشورهای در حال توسعه بر نیاز به برنامه های آموزشی ایمنی و بهداشت حرفه ای که بر پیشگیری تمرکز دارند. ارتقای توسعه خدمات بهداشت حرفه ای، از جمله آموزش پزشکان برای تشخیص بیماری های مرتبط با کار در مراحل اولیه، به همان اندازه مهم است.
ب- بیماری ها
برخی از بیماری‌های شغلی سال‌هاست که شناخته شده‌اند و بسته به ماهیت خطر، مسیر قرار گرفتن در معرض کارگران را به روش‌های مختلفی تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. برخی از بیماری‌ها
شغلی معروف عبارتند از:
۱-آزبستوز (ناشی از آزبست، که در عایق‌ها، لنت های ترمز خودرو و غیره رایج است).
۲-سیلیکوزیس (ناشی از سیلیس که در معدن، سندبلاست و غیره رایج است. در واقع بیماری سیلکوزیس یک بیماری شغلی ریه است که بر اثر تنفس طولانی مدت غبارهای سیلیس ایجاد می‌شود. این بیماری یکی از بیماری‌های گروه پنوموکونیوز است.)
۳-مسمومیت با سرب (ناشی از سرب، که در کارخانه های باتری سازی، کارخانه های رنگ و غیره رایج است)؛
۴-کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا (ناشی از سر و صدا، که در بسیاری از محیط‌های کاری از جمله فرودگاه‌ها و محل‌هایی که از ماشین‌های پر سر و صدا، مانند پرس یا مته و غیره استفاده می‌شود، رایج است).
همچنین تعدادی از مشکلات سلامتی بالقوه فلج کننده وجود دارد که می تواند با شرایط بد کاری مرتبط باشد، از جمله:
۱-بیماری قلبی
۲-اختلالات اسکلتی عضلانی مانند آسیب های دائمی کمر یا اختلالات عضلانی
۳-آلرژی
۴-مشکلات تولید مثل
۵-اختلالات مرتبط با استرس
بسیاری از کشورهای در حال توسعه تنها تعداد کمی از کارگران را گزارش می کنند که تحت تأثیر بیماری های ناشی از کار قرار دارند. این اعداد به دلایل مختلفی کوچک به نظر می رسند که عبارتند از:
۱-مکانیسم‌های گزارش‌دهی ناکافی یا ناموجود
۲-کمبود امکانات بهداشت حرفه ای
۳-کمبود متخصصین مراقبت‌های بهداشتی که برای تشخیص بیماری‌های مرتبط با کار آموزش دیده باشند
به توجه به این دلایل، منصفانه است که فرض کنیم در واقعیت، تعداد کارگران مبتلا به بیماری های شغلی بسیار بیشتر است.
در واقع، به طور کلی، تعداد موارد و انواع بیماری‌های شغلی در کشورهای در حال توسعه و صنعتی در حال افزایش است، نه کاهش.
شناسایی علت بیماری شغلی
تشخیص علت بیماری های ناشی از کار اغلب دشوار است. یکی از این عوامل دوره تأخیر است (این واقعیت که ممکن است سالها طول بکشد تا بیماری تأثیر آشکاری بر سلامت کارگر داشته باشد).
تا زمانی که بیماری شناسایی شود، ممکن است برای انجام کاری در مورد آن یا کشف خطراتی که کارگر در گذشته در معرض آن بوده است، دیر شده باشد.
عوامل دیگری مانند تغییر شغل یا رفتارهای شخصی (مانند سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل) دشواری ارتباط قرار گرفتن در معرض محل کار را با پیامد بیماری افزایش می دهد.
اگرچه در حال حاضر بیشتر از گذشته در مورد برخی از خطرات شغلی تحقیق شده است، اما هر ساله مواد شیمیایی جدید و فناوری‌های جدیدی معرفی می شوند که خطرات جدید و اغلب ناشناخته‌ای را هم برای کارگران و هم برای جامعه ایجاد می کنند. این خطرات جدید و ناشناخته چالش‌های بزرگی را برای کارگران، کارفرمایان، مربیان و دانشمندان ایجاد می‌کند، یعنی برای همه کسانی که نگران سلامت کارگران و اثراتی است که عوامل خطرناک بر محیط‌زیست می‌گذارند.
محدوده خطرات
تعداد نامحدودی از خطرات وجود دارد که تقریباً درهر محل کار یافت می‌شود. شرایط کار ناایمن آشکاری وجود دارد، مانند ماشین‌آلات بدون محافظ، کف‌های لغزنده یا اقدامات احتیاطی ناکافی در برابر آتش، اما تعدادی از خطرات موذی نیز وجود دارد (یعنی آن دسته از خطراتی که خطرناک هستند اما ممکن است آشکار نباشند) از جمله:
۱-خطرات شیمیایی ناشی از مایعات، جامدات، گرد و غبار، بخارات، بخارات و گازها
۲-خطرات فیزیکی، مانند سر و صدا، لرزش، روشنایی نامناسب، تشعشع و دمای شدید
۳-خطرات بیولوژیکی، مانند باکتری ها، ویروس‌ها، زباله های عفونی و هجوم.
۴-خطرات روانی ناشی از استرس و فشار
۵-خطرات مرتبط با عدم بکارگیری اصول ارگونومیک، به عنوان مثال ماشین آلات با طراحی بد، وسایل مکانیکی و ابزار مورد استفاده کارگران، طراحی نامناسب صندلی و ایستگاه کاری، یا شیوه های کاری با طراحی ضعیف.
اکثر کارگران در محل کار با ترکیبی از این خطرات مواجه هستند. به عنوان مثال، تصور یک محل کار که در آن همزمان در معرض مواد شیمیایی، ماشین‌های بدون محافظ و پر سر و صدا، دمای گرم، کف‌های لغزنده و غیره قرار می‌گیرید، دشوار نیست.
به محل کار خود فکر کنید. آیا خطرات مختلفی وجود دارد که بتوانید به آنها فکر کنید؟
فرآیندهای کاری را می توان برای جلوگیری از حوادث و بیماری ها طراحی کرد. خطرات موجود باید از محل کار حذف شوند.
کارگران خطر ایجاد نمی کنند. در بسیاری از موارد خطرات در محل کار ایجاد می شوند. موضع اتحادیه کارگری در مورد ایمنی و بهداشت شغلی این است که اطمینان حاصل شود که کار با اصلاح محل کار و هرگونه فرآیند کاری ناایمن ایمن تر شود.
این بدان معنی است که راه حل حذف خطرات است، نه تلاش برای تطبیق کارگران با شرایط ناامن. الزام کارگران به پوشیدن لباس‌های محافظ که ممکن است برای آب و هوای منطقه شما مناسب یا طراحی نشده باشد، نمونه‌ای از وادار کردن کارگران به تلاش برای سازگاری با شرایط ناامن است، که همچنین مسئولیت را از مدیریت به کارگر منتقل می‌کند.
حفظ این جایگاه برای اتحادیه ها مهم است زیرا بسیاری از کارفرمایان هنگام وقوع حادثه کارگران را مقصر می دانند و مدعی هستند که کارگران بی‌احتیاطی کرده اند. این نگرش نشان می دهد که اگر کارگران رفتار خود را تغییر دهند یا اگر کارفرمایان فقط کارگرانی را استخدام کنند که هرگز اشتباه نمی کنند، کار می تواند ایمن تر شود.
همه مرتکب اشتباه می شوند این طبیعت انسانی است، اما کارگران نباید تاوان اشتباهات خود را با جان خود بپردازند. تصادفات صرفاً با ایجاد آگاهی بیشتر در مورد ایمنی متوقف نمی شوند. آگاهی ایمنی ممکن است کمک کند، اما فرآیندها یا شرایط کاری ناامن را حذف نمی کند.
موثرترین پیشگیری از حوادث و بیماری زمانی آغاز می شود که فرآیندهای کاری هنوز در مرحله طراحی هستند، زمانی که می‌توان شرایط ایمن را در فرآیند کار ایجاد کرد.
اهمیت تعهد مدیریت
یک برنامه سلامت و ایمنی موفق مستلزم تعهد قوی مدیریت و مشارکت کارگران است.
به منظور توسعه یک برنامه سلامت و ایمنی موفق، ضروری است که تعهد مدیریت قوی و مشارکت قوی کارگران در تلاش برای ایجاد و حفظ یک محل کار ایمن و سالم وجود داشته باشد. یک مدیریت کارآمد به تمام خطرات مربوط به کار رسیدگی می کند، نه تنها مواردی که تحت پوشش استانداردهای دولتی قرار دارند.
همه سطوح مدیریتی باید سلامت و ایمنی را در اولویت قرار دهند. آنها باید این موضوع را از طریق بیرون رفتن در محل کار برای صحبت با کارگران در مورد نگرانی هایشان و مشاهده رویه ها و تجهیزات کار در میان بگذارند.
در هر محل کار، خطوط مسئولیت از بالا تا پایین باید مشخص باشد و کارگران باید بدانند که چه کسی مسئول مسائل مختلف بهداشتی و ایمنی است.
اهمیت آموزش(آموزش موثر جزء کلیدی هر برنامه بهداشت و ایمنی است.)
کارگران اغلب مشکلات بهداشت و ایمنی شغلی مرتبط با کار را تجربه می کنند و متوجه نمی شوند که مشکلات مربوط به کارشان است، به ویژه زمانی که یک بیماری شغلی، برای مثال، در مراحل اولیه است. علاوه بر سایر مزایای بارزتر آموزش، مانند توسعه مهارت ها، تشخیص خطر و غیره، یک برنامه آموزشی جامع در هر محل کار به کارگران کمک می کند:
۱-علائم/علائم اولیه هر بیماری شغلی بالقوه را قبل از تبدیل شدن به شرایط دائمی تشخیص می دهند.
۲-ارزیابی محیط کار آنها
۳-اصرار دارند که مدیریت قبل از ایجاد شرایط خطرناک تغییراتی را ایجاد کند.
نقش نماینده بهداشت و ایمنی
به عنوان نماینده بهداشت و ایمنی شغلی، نقش شما این است که فعالانه کار کنید (این به معنای اقدام قبل از اینکه خطرات به یک مشکل تبدیل شوند است) برای جلوگیری از قرار گرفتن کارگران در معرض خطرات شغلی است.
شما می توانید این کار را با اطمینان از اینکه مدیریت خطرات را از بین می برد یا زمانی که نمی توان آنها را حذف کرد آنها را تحت کنترل نگه دارید، انجام دهید. مراحلی که به شما در رسیدن به اهدافتان کمک می کند عبارتند از:
- از خطرات مختلف در محل کار خود و راه حل های ممکن برای کنترل آن خطرات به خوبی آگاه باشید.
- برای شناسایی و کنترل خطرات با اتحادیه خود و کارفرما همکاری کنید.
- اگرچه این ماژول‌ها برای حفاظت از کارگران ایجاد شده‌اند، ممکن است گاهی لازم باشد برخی از این اطلاعات را با سرپرستان و کارفرمایان خود در فرآیند کار برای یک محل کار ایمن و سالم به اشتراک بگذارید.
نماینده بهداشت و ایمنی بودن همیشه آسان نیست، اما کمک به محافظت از جان همکارانتان ارزش تمام وقت و تلاشی را دارد که برای این کار صرف می کنید.
می خواهیم در مورد خطراتی که ممکن است با این مشاغل مرتبط باشد بحث کنیم.
- جوشکار:
- یک جوشکار ممکن است در اثر جرقه سوخته شود و همیشه خطر آتش سوزی در فرآیند کار وجود دارد. مشکل نور شدید وجود دارد که می تواند باعث آسیب دائمی چشم شود و همچنین بخارات ناشی از این فرآیند می تواند به ریه ها آسیب برساند.
- مکانیک:
- بسته به ماهیت دقیق وظایف مکانیک، ممکن است مشکلات ایمنی ناشی از بریدگی و سقوط و غیره و قرار گرفتن در معرض خطرات شیمیایی وجود داشته باشد:
- روغن ها، حلال ها، آزبست و دود اگزوز. مکانیک ها همچنین ممکن است به دلیل بلند کردن قطعات سنگین یا خم شدن برای مدت طولانی مشکلات کمر و سایر مشکلات اسکلتی عضلانی داشته باشند.
- کارگر بندر:
- باز هم خطرات تا حد زیادی به ماهیت کار و به ویژه محموله مورد رسیدگی بستگی دارد. کارگران بندر اغلب هیچ تصوری از ماهیت خطرناک محموله ندارند. ممکن است علامتی در کنار جعبه یا طبل وجود داشته باشد، اما اطلاعات ممکن است به زبان آنها یا کلماتی که برای یک کارگر معمولی بسیار منطقی باشد، نباشد. وضعیت محموله نیز مهم است زیرا نشت درام یا کیسه های شکاف می تواند برای حمل کننده ها بسیار خطرناک باشد. خطرات دیگر عبارتند از سقوط، بریدگی، فشار روی کمر و سایر مشکلات اسکلتی- عضلانی و همچنین برخورد با وسایل نقلیه سریع السیر مانند لیفتراک بالابرها یا کامیون های تحویل.
- کارگر نساجی: کارگر نساجی با مشکلات مختلفی مواجه است. ابتدا مشکل ایمنی با بسیاری از ماشین‌های اطراف که اغلب بدون محافظ هستند و همچنین خطر آتش سوزی با مواد قابل احتراق زیاد در محل کار وجود دارد. سپس خطرات سر و صدا و لرزش وجود دارد. همچنین قرار گرفتن در معرض گرد و غبار از مواد وجود دارد که می تواند به طور جدی روی ریه ها تأثیر بگذارد. قرار گرفتن در معرض گرد و غبار پنبه می تواند منجر به بیماری شغلی به نام بیسینوزیس شود.
- راننده تراکتور: یکی از جدی ترین مشکلات تراکتورها این است که اغلب واژگون می شوند و اگر کابین ایمنی نداشته باشند، راننده به راحتی له می شود. از دیگر مشکلات می توان به صدا، لرزش و قرار گرفتن در معرض علف کش ها و آفت کش های شیمیایی در هنگام سمپاشی توسط تراکتور اشاره کرد.
- کارگر کشاورزی: هنگام سمپاشی محصولات، کارگر ممکن است در معرض مواد شیمیایی خطرناک موجود در اسپری قرار گیرد. بسیاری از آفت کش ها و علف کش ها که به دلیل اثرات سمی در برخی کشورها ممنوع شده اند، هنوز در بسیاری از کشورهای در حال توسعه استفاده می شوند. اگر سمپاشی در یک روز بادی انجام شود، اسپری را می توان به ریه ها تنفس کرد و روی پوست دمید که می تواند باعث آسیب شود. همچنین می تواند از طریق پوست جذب بدن شود.
- کارگر مونتاژ الکترونیک: یک کارگر مونتاژ الکترونیک ممکن است در اثر انجام کارهای نزدیک، اغلب در نور ضعیف، دچار مشکلات چشمی شود. از آنجایی که چنین کارگرانی برای مدت طولانی با صندلی نامناسب بی حرکت می نشینند، می توانند از کمر و سایر مشکلات اسکلتی- عضلانی نیز رنج ببرند. برای برخی از کارگران، هنگامی که لحیم اضافی با انبردست بریده می شود، خطر دود لحیم یا “لکه های” لحیم در چشم وجود دارد.
- کارمند اداری: بسیاری از مردم ممکن است فکر کنند که کارکنان اداری هیچ مشکلی در بهداشت و ایمنی ندارند. این دور از واقعیت است. استرس یکی از شایع ترین شکایات و همچنین قرار گرفتن در معرض خطرات شیمیایی ناشی از ماشین های اداری مانند دستگاه فتوکپی است. نور ضعیف، سر و صدا و صندلی‌ها و چهارپایه‌های نامناسب نیز می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند.
۱۰.کارگر ساختمانی:
کارگران ساختمانی با خطرات مختلفی روبرو هستند، به ویژه مشکلات ایمنی مانند سقوط، لغزش، بریدگی و برخورد با اشیاء در حال سقوط. همچنین خطرات ناشی از کار در ارتفاعات، اغلب بدون تجهیزات ایمنی کافی، مشکلات اسکلتی عضلانی ناشی از بلند کردن اجسام سنگین، و همچنین خطرات مرتبط با قرار گرفتن در معرض ماشین آلات پر سر و صدا وجود دارد.
۱۱.کارگران معدن:
خطرات معدن به خوبی شناخته شده است و شامل خطر دائمی گرد و غبار، آتش سوزی، انفجار و برق گرفتگی، و همچنین خطرات مرتبط با لرزش، دمای شدید، صدا، لغزش، سقوط، بریدگی و غیره است.
خلاصه
کارگران در هر شغلی می توانند با انبوهی از خطرات در محل کار مواجه شوند.
بهداشت و ایمنی شغلی به طیف وسیعی از خطرات محیط کار از پیشگیری از حوادث گرفته تا مخاطرات موذیانه تر از جمله بخارات سمی، گرد و غبار، صدا، گرما، استرس و غیره می پردازد. به جای تلاش برای حل مشکلات پس از توسعه آنها پیشگیری از بیماری ها و حوادث ناشی از کار باید هدف برنامه های بهداشت و ایمنی شغلی باشد.
خطرات در محیط کار را می توان به اشکال مختلف از جمله شیمیایی، فیزیکی، بیولوژیکی، روانی، عدم اعمال اصول ارگونومیک و… یافت.
ایمنی توسط بسیاری از کارفرمایان، حوادث و بیماری های ناشی از کار همچنان مشکلات جدی در تمام نقاط جهان است. بنابراین، اتحادیه های کارگری باید اصرار داشته باشند که کارفرمایان خطرات را در منبع کنترل کنند و کارگران را مجبور به انطباق با شرایط ناایمن نکنند.
تعهد مدیریت به سلامت و ایمنی و مشارکت قوی کارگران دو عنصر اساسی هر برنامه سلامت و ایمنی محیط کار موفق است. موثرترین پیشگیری از حوادث و بیماری زمانی آغاز می شود که فرآیندهای کاری هنوز در مرحله طراحی هستند.
منبع: